Las metopas de la cara oeste del Partenón de Atenas muestran las victorias helénicas sobre las tribus de las Amazonas. Esta Amazonomaquia representa la oposición entre el orden y el caos, que para los griegos se sintetizaba en el enfrentamiento entre civilización y barbarie, e incluso entre Oriente y Occidente.
Uno de los elementos que mejor materializaba esta oposición era la mujer amazónica que subvertía el orden de la civilización helénica, cuestionando valores tradicionales que señalaban la superioridad del sistema helénico y la del género masculino. Como forma de preservar dicha superioridad se relegó la lucha con las Amazonas, al universo del mito. Al privarlas de reconocimiento histórico, se les negaba legitimidad y se las sometía a una lectura sexista de la historia, potenciando un prejuicio que ha perdurado hasta nuestros días.
Amazonomaquia es un proyecto de Clara Carvajal que promueve la reclasificación del mito de las amazonas en su realidad histórica.
Basado en descubrimientos de los últimos años, que atestiguan la realidad de la existencia de mujeres guerreras en el s.V a.C., plantea una lectura literal de la Amazonomaquia restituyendo la gloria del pasado épico a las mujeres guerreras.
El proyecto presenta dos series de reproducciones de las metopas, intervenidas mediante texto e imagen, para adecuarlas a la evidencia histórica. Un vídeo sobre las nuevas Amazonas muestra la pervivencia actual de territorios vedados a las mujeres. El texto de la obra Pentesilea del escritor romántico alemán Heinrich von Kleist, sirve de acompañamiento a las imágenes del vídeo.
En contra de la tradición, Pentesilea es para H. von Kleist una reina guerrera que mata a Aquiles de forma salvaje en la batalla de Troya para obtener la independencia de su pueblo.
La historia nos dice que aquellas Amazonas han desaparecido, pero podemos preguntarnos dónde están hoy las herederas de aquellas virtudes amazónicas. La respuesta es que en todas partes: Están en las mujeres involucradas en los problemas de sus sociedades, que forman parte de la lucha competitiva en el trabajo, la política, el arte, el deporte, la ciencia, etc. Están armadas con sus capacidades naturales, equipadas con su educación y apoyadas en el reconocimiento mutuo, plantan cara con violencia a los prejuicios existentes, exigiendo, más que reclamando, su posición en el mundo.
Sus protagonistas son Arifa Bseiso (1984, Jordania) campeona jordana de boxeo de peso ligero, una de las protagonistas de la campaña de Nike para promover el deporte femenino en Oriente Medio; Farinaz Lari Khanjari (1987, Irán) la primera mujer iraní en ganar un campeonato mundial de kickboxing, y; la boxeadora Joana Pastrana (1991, España) que se proclamó en Madrid, el 5 de octubre de 2018, por segunda vez, campeona mundial.
Οι μετόπες της δυτικής όψης του Παρθενώνα αναπαριστούν τις νίκες των Ελλήνων επί των φυλών των Αμαζόνων. Αυτή η Αμαζονομαχία αντιπροσωπεύει την αντίθεση μεταξύ τάξης και χάους, που για τους Έλληνες βρίσκεται στη σύγκρουση μεταξύ πολιτισμού και βαρβαρότητας, ακόμα και μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
Ένα από τα στοιχεία που ενσαρκώνουν με τον καλύτερο τρόπο αυτή την αντίθεση είναι η γυναίκα αμαζόνα. Ανατρέπει την τάξη του ελληνικού πολιτισμού, αμφισβητώντας παραδοσιακές αξίες που καταδείκνυαν την ανωτερότητα του ελληνικού συστήματος και του ανδρικού φύλου. Προκειμένου να διατηρηθεί αυτή η ανωτερότητα, ο αγώνας με τις Αμαζόνες υποβιβάστηκε στη σφαίρα του μύθου. Η στέρηση της ιστορικής τους αναγνώρισης οδηγούσε στην στέρηση της νομιμοποίησής τους και σε μια σεξιστική ανάγνωση της ιστορίας που ενίσχυε έτσι την προκατάληψη που διαρκεί ως σήμερα.
Η Αμαζονομαχία είναι ένα εγχείρημα της Κλάρα Καρβάχαλ που στοχεύει στην επανεκτίμηση του μύθου των αμαζόνων μέσα στο ιστορικό του πλαίσιο.
Με βάση τα ευρήματα των τελευταίων ετών, τα οποία πιστοποιούν ότι πράγματι υπήρχαν γυναίκες πολεμίστριες τον 5ο αιώνα π. Χ., θέτει μία κυριολεκτική ανάγνωση της Αμαζονομαχίας αποκαθιστώντας τη δόξα του επικού παρελθόντος των γυναικών που πολεμούσαν.
Το έργο παρουσιάζει δύο σειρές με αντίγραφα των μετοπών, με κείμενο και εικόνα, ώστε να προσαρμοστούν με τις ιστορικές μαρτυρίες. Ένα βίντεο με τις νέες Αμαζόνες δείχνει πώς επιβιώνουν σήμερα οι γυναίκες σε τομείς που είναι απαγορευτικοί γι’ αυτές.. Το κείμενο του έργου Πενθεσίλεια του Γερμανού ρομαντικού συγγραφέα Χάινριχ Φον Κλάιστ, συνοδεύειτις εικόνες του βίντεο.
Σε αντίθεση με την παράδοση, η Πενθεσίλεια είναι για τον Χάινριχ Φον Κλάιστ μία βασίλισσα πολεμίστρια που σκοτώνει τον Αχιλλέα με άγριο τρόπο στη μάχη της Τροίας έτσι ώστε να εξασφαλίσει την ανεξαρτησία του λαού της.
Η ιστορία μας λέει πως εκείνες οι Αμαζόνες έχουν εξαφανισθεί, αλλά μπορούμε να αναρωτηθούμε πού βρίσκονται σήμερα οι κληρονόμοι εκείνων των αρετών των Αμαζόνων. Η απάντηση είναι: παντού. Είναι οι γυναίκες που εμπλέκονται στα προβλήματα των κοινωνιών τους, που αποτελούν μέρος του ανταγωνισμού στην εργασία, στην πολιτική, στην τέχνη, στον αθλητισμό, στην επιστήμη κ.λπ. Με τις φυσικές τους ικανότητες, με την μόρφωσή τους και την αλληλοϋποστήριξη, αντιστέκονται δυναμικά στις προκαταλήψεις, περισσότερο απαιτώντας παρά διεκδικώντας τη θέση τους στον κόσμο.
Οι πρωταγωνίστριες είναι η Arifa Bseiso (1984, Ιορδανία) πρωταθλήτρια πυγμαχίας ελαφρών βαρών Ιορδανίας, μια από τις πρωταγωνίστριες της εκστρατείας της Nike για την προώθηση του γυναικείου αθλητισμού στη Μέση Ανατολή, η Farinaz Lari Khanjari (1987, Ιράν) η πρώτη Ιρανή γυναίκα που κέρδισε παγκόσμιο πρωτάθλημα kickboxing και, η πυγμάχος Joana Pastrana (1991, Ισπανία), η οποία ανακηρύχθηκε στην Μαδρίτη στις 5 Οκτωβρίου 2018, για δεύτερη φορά, παγκόσμια πρωταθλήτρια.